İçimizdeki Yankı

Belki yalnız hissettik, ama tek başına değildik. Son dönemlerde insanın kendi kendine hasret kalmasına çevresinin rolü olduğunu düşünüyorum. Uzun zamandır izliyorum bulunduğum ortamlarda var olan samimi ilişkilere özlem duymaya başladım. Gerçek duyguları, düşünceleri ve davranışları görmeyi hatta anlaşılmayı, dinlenmeyi, sırtımı güvenle bir yere dayamayı, Kendim gibi olabilmeyi, içimdeki güçlü, yaşam dolu insanı çok özledim. Bu sözleri yazarken bile nelere hasret kaldığımı hissettim. Yeni deneyimleri, farklılıkları ve huzurlu anları, Her şeyin daha net olduğu günleri varlığımın anlamlı olduğunu hissettiğim zamanları özledim. Umarım kendimize hasret kaldığımız zamanlar uzun sürmez. Bazen onlara kısa bir dokunuş yetebilir. Özlemlerimize uygun bir şekilde kavuşabilmeyi umuyorum