Seçici Olmak Mı,Yoksa Yetinmek Mi?

İlişkilerde Tutkulu Başlangıç ve Zamanla Değişen Beklentiler.

Bana göre yetinmeyi bilmek ulaşabileceklerini sınırlamak gibi geliyor. Bir ilişki açısından bakarsak İlk etapta çok seçici oluyoruz. Kilosu şöyle olsun boyu böyle olsun saçların rengine kadar fiziksel tanımlamalar yapıyoruz daha sonra manevi olarak değerleri sıralıyoruz. Sadece ben desin gözünün gördüğü elinin değdiği ben olayım falan demeye kadar geliyoruz. ..
Sonra biri gelir iki tarafta heyecanlanır. Bir birine karşı oldukça ilgi alaka gösterirler kaçınılmaz son aşk olurlar.

Bir bakıyorsun bir taraf sıkılırken diğer tarafın hisleri daha da derinleşmiş.
Sıkılan taraf hareketlerine artık daha az dikkat etmeye başlıyor çünkü onu kaybetmekten korkmuyordur. Diğer tarafsa bu yaşananların farkında olup rahatsız olmaya başladığında
Gündem de tutup bahsetmiş olsa da bakar ki pekte karşısındakinin umurunda değil sonra neyse der biz birbirimizi çok seviyoruz alttan alayım olabilir avutmaya başlar kendisini bu davranışı ile kriterini düşürmüştür.

Sonra ne olur peki? Karşı taraf duruma daha da alışır. Canı isterse arar istemezse aramaz o kişiyse sürekli alttan aldıkça olduğuyla yetindikçe o sırada elinde olanı da kaybeder.
O yüzden yetinmek değil de sanıyorum bir süreliğine hoş görmek daha mantıklı olduğunu düşünmekteyim.

Yetinmek biraz kulağa pes etmek, hayal etmemek gibi geliyor. Sonuçta daha fazlasını istemeden daha iyisini elde etmemiz imkânsıza yakın bir şeydir.